O noso Samaín provén dos nosos antepasados celtas.

Eran uns pobos moi afoutos e guerreiros que, coa chegada desta noite máxica, celebraban unha gran festa para conmemorar o final da colleita e do verán, e dar a benvida ao Novo Ano Celta.

E, precisamente esta noite, os celtas pensaban que as portas do Alén se abrían, e que as almas dos mortos volvían para visitaren as súas familias.

Tiñan a costume de facer farois con nabos e carbón quente para guiar os espíritos bos de volta á casa e espantar os malos, xa que estes farois lles outorgaban un certo poder de protección. Tamén lles deixaban víveres e doces fóra da casa para que comensen algo despois da longa viaxe.

Esta noite non era recomendable abrir a porta a ninguén, xa que os trasnos e fadas vagaban polos bosques e as aldeas.

Hoxe celebramolo no colexio coas seguintes actividades:

Conto e canción  “corre corre cabaciña” de Eva Mejuto e André Letria,

Canción O samaín de Mamá Cabra.

Un fotocopiable de cabazas, que lles quedou chulísimo.

Super merenda terrorífica!. Grazas familias pola vosa colaboración.

E, levaron a casa as máscaras de cabaza.

Feliz fin de semana!

Chega o outono. Tempo de castañas, noces, vento, follas secas e días escuros.

É o tempo de recoller o maínzo e as cabazas. É tamén o tempo en que a rapazada fai as caveiras na cortiza das cabazas, seguindo unha antiga tradición dos tempos dos celtas.